ชีวิต เป็น ละคร
ต่างก็เล่นกันไปตามบทบาทที่ถูกกำหนด(ตามหน้าที่)
ไม่หลงติด ไม่หลงยึดกับ บทที่เล่นนั้น
บทเล่นผ่านไปแล้ว เรารีบกลับสู่เป็น "ปกติ" ของ"คนธรรมดา ๆ
ต้องมี แก่ เจ็บ และตายในที่สุด
นี่คือ...ของจริงแท้ พึง "ระลึกอยู่เสมอ ๆ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น