เราเกิดมา
ช่วงแรกก็หลงโลกไปตามวัย หลงทุกข์ว่าเป็นสุข
วิ่งหาความสุข ตาม"อยาก" เมื่อได้มาแล้ว ก็งั้น ๆ มองหาสิ่งใหม่อีก
ซ้ำ ๆ ซาก
ๆ
นึกว่าจะ.."สุข"
แต่เป็น "สุก"
ดิ้นรนไปเหมือน"หมาหอบแดด"แต่ไม่รู้สึกตัว
นั้นคือ อดีตของเรา
แต่ตอนนี้(ปัจจุบัน) เรามองหาข้างใน กายใจ
เริ่มพบกับความสว่าง
สงบ เย็น
สงบภายใน
ด้วยการ "รู้สึกตัว รู้กาย รู้ใจ" เสมอ ๆ
เราได้พบความรู้สึกใหม่ที่แปลกไป รู้แต่ว่า ...
เสียดายเวลาตั้งครึ่งค่อนชีวิตที่ผ่านไป ที่ฉัน"โง่" จริง ๆ
******
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น