ข้อคิด 1 มกรา 2556

  วันที่หนึ่ง     มกรา           มาถึงแล้ว
 กำลังแคล้ว   เคลื่อนไป      อีกวันหนอ
 วันเวลา        จากไป        ไม่รีรอ
 "ใจ"เราขอ     มั่นคง         ตรงทุกกาล....#
      พ.ศ. เก่าหมดไป ให้ใจคิด
  เตือนชีวิต   รู้ทุกข์  สุขประสาน
  ตั้งใจมั่น  ลดละเลิก กิเลสมาร
  ขออธิษฐาน ร้ายเป็นดี  ต้นปีเอย ***#
meesatidee--2555-2556
                      ****

พร...ทางโลก/พรทางธรรม

ทางโลกทั่วไปเขาอวยพรกันทำนองนี้....
ขอให้ร่ำ ขอให้รวย ให้อายุยืนยาว  ...

ทางธรรม(แท้ๆ) เขาจะอวยพรกันทำนองนี้...
ขอให้ตายเร็วๆ (กิเลสตาย)
ขอให้ไม่ต้องมาผุดมาเกิดอีก. (นิพพาน)
ขอให้จนๆๆ (สละ ท้ิง เอาออก ไม่เสพ ไม่สะสม ปล่อยหมด พ้นทุกข์)

เอาแบบไหน  ตั้งจิตเอาเองนะครับ

ตั้งตะบะก่อนสิ้นปี...2555

ตะบะฝึกจิต

****

วันนี้...ก่อนสิ้นปี2555

ขอตั้งตะบะ กับตัวเองเพื่อฝึกจิตให้เข้มแข็ง

1. ไม่กินอาหารที่มีชีวิตอื่นปน

2. ไม่พูด จำเป็นจะสื่อด้วยท่าทางหรือ

    การเขียน ทั้งวันเพื่อฝึก"สติ" สังกัปปะ

    คิดก่อนพูด และฟังมากกว่าพูด

3. อ่านใจให้ไร้โกรธ แม้เล็กๆน้อย ๆ

     ****meesatidee ...31/12/55

ข้อคิดวันนี้ ;// อวยพรปีใหม่2556

วันเดือนเคลื่อนไป ใจมวลมิตร
ขอศักดิ์สิทธ์ คุ้มครอง ผองสดใส
กายกรรม วจีคิด จิตอำไพ
สุขสมใจ พบทางสว่างดี          ***

ข้อคิดวันใกล้สิ้นปี

ข้อคิดวัันนี้.....30/12/2555
*******

ใกล้สิ้้นปี     หมดไป     ใจควรคิด
เราพลั้งผิด  กาย ใจ     ไปแล้วหนอ
ตั้งใจมั่น      จะแก้ไข   ไม่รีรอ
จะเริ่มก่อ     สิ่งดีดี        ปีต่อไป ...@

     ผิดพลาดบกพร่อง ไม่หมองเศร้า
 คร่ำครวญเฝ้า ระลึกดี  มีสุขใส
 ตั้งจิตมั่น  ขยันทำ ทั้งกายใจ
ทวนท่องไว้ ทุกนาที   ทั้งปีเอย @@
******
meesatidee

ข้อคิดวันนี้ ;// เสียงข้างมาก & กับความดี ความยุติธรรม

         ***เสียข้างมาก มิใช่บอกความดีหรือความยุติธรรม เสมอไป ....

       เมื่อคนส่วนใหญ่เห็นด้วย.  แสดงถึงว่า. มีความต้องการในเรื่องนั้น ๆ ไปในทางเดียวกัน. 

แต่ไม่ใช่ข้อสรุปว่าฺ....

        สิ่งที่คนส่วนใหญ่เห็นด้วยนั้น เป็นสิ่งที่ดี เป็นความดี  เป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นส่ิงที่ยุติธรรม  นั้น หาใช่ไม่

มันเป็นคนละเรื่องกัน. เว้นแต่ว่า กลุ่มคนข้างมากนั้น เป็นคนดีมีศีลมีธรรม อย่างแท้จริง. ซึ่งหาได้ไม่ง่ายในชีวิตจริง

         ขอยกตัวย่าง ...เสียงข้างมากกับความถูกต้อง ความดีงามกับส่วนรวม เช่น ในหมู่โจรร้อยคนและมีคนดีสักห้าคน เสียงส่วนใหญ่ต้องเห็นด้วยกับโจร. ซึ่งหาใช่สิ่งถูกต้องดีงามกับส่วนรวมไม่อย่างแน่แท้

  

                              *********

meesatidee 

แพ้-ชนะ ดูกันอย่างไร

ไม่ว่าเราจะทำอะไรๆเก่งสักปานใด
หากใครๆก็ตาม มามีผลต่อจิตใจของเรา
ทำให้หน้าตา เคร่งเครียด เศร้าหมอง หรือ ร้อนรน
อารมณ์หงุดหงิด หวั่นไหวไปสารพัด

    คือ การแพ้ โดยส้ินเชิง
                 ***
             meesatidee

ยืนขาให้สมดุล

ข้อคิดวันนี้ :;// ยืนให้ขาสมดุล
                       *****

ง่าย ๆ ที่จะตรวจสอบความสมดุลของตน
เวลายืน ขาเราตึงทั้งสองข้าง หรือหย่อนข้างหนึ่ง ...

ฝึกยืนให้ขาตึงทั้งสองข้าง
ได้สติ ได้ความสมดุลของขา ได้ผลพลอยได้อีกแยะ

เมื่อขาตึงสองข้าง ทำให้ตัวตรง บุคคลิกดูดี หายใจได้เต็มปอด
ขาไม่แบกรับน้ำหนักมากเกินไป

ลองสังเกตบ่อย ๆ ในเวลายืนใด ๆ ทุกๆขณะกิจ
จะรู้ว่า...
ยืนขาตึง
ก็มีสติคุมใจได้ตั้งแยะ

นิยาม"ความสุข"

***ความสุข มีนิยาม ความน่าคิด
หนึ่งมีมิตรตามใจ ให้สมศรี
นึกสิ่งใดจะได้มาทุกนาที
สมใจที่จิต"อยาก" ไม่ยากเลย

***อีกด้านหนึ่ง พึงรู้ ดูจิต "อยาก"
ฝึกลำบาก ล้างจิตนี้ มี"ใจ"เห็น
พิจารณาโทษภัย ให้ใจเป็น
สุขร่มเย็น ใจหยุด"อยาก" ฝากคิดตรอง ***
@@@

ทำใจในใจเป็นได้เห็นจิตตน

ทุกขณะที่ทำอะไรๆก็ตามใหึฝึก
"ทำใจในใจ" ด้วยเสมอ
ทำอย่างไรล่ะ
ให้พิจารณาณู้ ดูรู้อาการ"ความรูสึก"ของใจ มีทั้ง"ชอบ"  "ไม่ชอบ"
และ "เฉลยๆ"
รู้ตามบ่อยๆ. ไม่คลุกกับมัน ยิ่งตอนดูละครจะเห็นชัดมาก

เราทำใจในใจเก่ง. จะรู้ว่า
ความสุขสงบในใจของตนไม่ต้องอาศัยปัจจัยภายนอกก็ได้

และนี่คือ
"ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"
จะชัดเจนเมื่อวันหนึ่งเราพบกับ"มรสุมชีวิต"
การทำใจในใจเป็น จะมีค่ามากที่สุด

ความสุขแท้"จิต"ต้องอยู่กับตนเอง

จิตที่อยู่กับตัวเอง คือ การรู้สึกตัวเสมอ ๆ
รู้สึกตัวว่า ทุกขณะกรรมใด ๆ  จิตใจ ความรู้สึกนึกคิดของตน
กำลังหลงไปเสพอารมณ์ใด ๆ ให้เพลิดเพลินอารมณ์ หรือ
เข้ามาให้พล่านในอารมณ์ แม้จะน้อย ๆ แค่เพียงขุ่น ๆ ในใจเล็ก ๆ ก็ตาม
เพราะนั่นคือ ลูกหลานของ"โทสะ"ที่สามารถลงนรกได้ เสมอ ๆ

การทำจิต ทำใจ ให้รู้ทันอาการ ดังกล่าวนั้น  เขาเรียกว่า "ตาทิพย์" เพราะเห็นกิเลสตนเอง
ที่จะนำไปสู่ทางพ้นทุกข์ ได้ เมื่อจัดการกับกิเลสก้อนนั้นให้เล็กลงจางคลายลงๆ จนหมด

การอยู่กับจิตของตนเอง ไม่ได้หมายถึง หนีหลบผู้คนไปอยู่ตามลำพังคนเดียวหรอกนะ

การอยู่ท่านกลางคน ท่ามกลางสมมุติโลก ๆ ได้ปกติตามหน้าที่การงาน แล้วเพิ่มให้มีสติรู้อารมณ์เสมอ ๆ ต่างหาก คือการอยู่กับตนเอง

แต่ต่างกับคนทั่วไป ตรงที่ ในจิตในใจของเรา คือ ทำใจในใจให้แยบคาย  เห็นอาการในจิตเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เสมอ ๆ (เกิดกิเลสชอบไม่ชอบ)  เพื่อ ลดละจางคลายลง

แล้วในที่สุดเราจะรู้ว่า...
หน้าที่หลักของชีวิต...คือ การทำจิตทำใจให้สงบร่มเย็นด้วยการเห็นกิเลสและลดละมันให้ได้
เพราะมันเป็นทรัพย์แท้ที่จะต้องติดตัวไปนานนับภพชาติ

ส่วนหน้าที่อื่น ๆ คือหน้าที่รอง  เพื่อการดำรงอยู่แค่ชาติปัจจุบัน เท่านั้น
ทั้งหมดนี้ ต้องทำจนรู้ได้ด้วยตน เท่านั้น

อำนาจแท้ อำนาจลวง

อำนาจลวง เกิดจากการกระทำของเจ้าของอำนาจให้ผู้อื่นยอม
เพราะจำนนด้วยปัจจัยอื่น ๆ ทั้งความกลัว สารพัด
อำนาจแท้. เกิดจากผู้นั้นกระทำความดีมากๆจนผู้คนยกย่องนับถือ
 และยอมยกให้ด้วยใจเต็ม

คำสอนของพ่อ

พ่อ ไม่ดี   ต่อเจ้า    อย่างใจคิด
พ่อ ไม่ให้   สิ่งผิด   ติดเจ้าหลาย
พ่อ ขัดใจเจ้า   ให้ลดอบาย
พ่อ ไม่ให้เจ้าตาย   ก่อนตายจริง

ลูกรักของพ่อ

ลูกรักของพ่อ 
โดย Meesatidee Meesookmag เมื่อ 9 มกราคม 2012 เวลา 15:23 น.(Re-5/12/55-06.06 น)
                          ************
ก่อนลูกเล็ก ๆ จะวิ่งวนเวียนไปมาอยู่ใกล้พ่อ
ลูกได้ซึมซับจิตร้าย ๆ จากพ่อไปสารพัด
ทั้งตะหวาด เกรี้ยวกราด ดุดัน
พ่อแสดงความเป็นเผด็จการ  ทั้งสารพัดที่ลูกได้รับรู้

ตอนนั้น...พ่อไม่เคยรู้เลยว่า นั่นคือ...นรกของพ่อ
แต่กลับคิดว่า...พ่อเก่ง และคือผู้นำของลูก
หารู้ไม่ว่า...นำลูกไปสู่นรกทางจิต

แล้วต่อ ๆ มา ลูกก็ทำท่าทางอะไร ๆ ให้พ่อเห็น ทั้งโมโห ฉุนเฉียว เอาแต่ใจ และหงุดหงิดง่ายเมื่อไม่สบอารมณ์

นั่นและคือสิ่งที่ลูกรับมาโดยไม่รู้ตัว ซึ่งมาจากต้นแบบของพ่อที่ผิด ๆ ในอดีต และลูกยังนึกไม่ออกหรอกว่า..
อาการนั้นคือ อาการนรกของจิตของเรา


วันนี้...พ่อพบทางสว่างจากครูบาอาจารย์ทางจิตที่พ่อเสาะแสวงหามาชั่วชีวิต ทำให้พ่อรู้ว่า...
ตลอดเวลาช่วงผ่านมานั้น พ่อทำผิดมาตลอด แต่หารู้ไม่....พ่อนึกว่าพ่อเก่ง

เดี๋ยวนี้เห็นว่า จิตที่สงบเยือกเย็น  ใจที่ยอมรับฟังคนอื่น  ใจที่มีเมตตา และอภัยให้กับทุกชีวิต ที่เราเกี่ยวข้อง ทั้งเกื้อกูลกัน และไม่ยึดติดสมมุติใด ๆ  ช่างมัน ปล่อยไป เรา ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ ก็แค่นั้น ไม่ต้องไปอยากได้ อยากมี อยากเป็น อะไร เหมือนเก่าก่อน  พอวางตรงนี้ได้ มันก็เบา ๆอย่างที่สุดจะบรรยาย   ผลจะอย่างไร ก็วางไว้ ให้ใจเป็นกลาง  อยู่เหนือชอบและไม่ชอบ  ไม่ต้องให้ เป็นตามใจของเราหรอก เพราะไม่มีอะไรๆ จะคงทนเที่ยงแท้เลย
นี่คือสิ่งที่พ่อจะบอก
 
อารมณ์ที่เราได้รับ มันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่คงอยู่กับเราได้นานหรอก
มันไม่มีสาระที่จะไปเหน็ดเหนื่อยกับการที่จะยึด จะหวงเอาไว้ ปล่อยอารมณ์เหล่านั้น ให้เพียงรู้....วางใจของเราให้เป็นกลาง  หรือ เฉย ๆ กับทุกสิ่ง

ความสงบภายใน มันปรากฏกับจิตของพ่อ    
พ่อพบทางสว่างในดวงจิตที่มีความสุขได้ตลอดเวลา  
 พ่อปรารถนาจะให้ลูกสะสมจิตแบบนี้บ้าง...
แต่พ่อไม่มีโอกาสได้บอก ได้ชี้แนะ  แม้กระทั่งได้ให้ลูกได้รับสัมผัสไออุ่นที่จะได้อยู่ใกล้ ๆ พ่อ
เพราะ...ลูกได้โดใหญ่เป็นผู้ใหญ่ ๆ มากขึ้น  จึงไกลไปจากพ่อ  ไปตามทางของตน ๆ ที่สะสมกรรม
ของแต่ละคน ๆ เอาไว้
ทางนั้น...ลูกสะสมอะไร ๆ มาสารพัด รวมทั้งสะสมนรกของจิตพ่อมาด้วยในอดีต  
พ่อไม่แน่ใจ..ไม่รู้ว่าลูกจะแยกแยะและคัดกรอง เลือก ได้สักเพียงใด ซึ่งต้องอาศัย กัลญาณมิตรแท้ ๆ และหาได้ไม่ง่ายนักในโลกปัจจุบัน

เสียดายเวลา
เสียดายโอกาสจริง ๆ
ที่พ่อหลงโลกมาเสียนานอยู่กับนรกโดยที่ไม่รู้
พ่อจะรอวันให้ลูกได้รู้จัก ได้มาพบพ่อคนใหม่ ที่ไม่ได้เร่าร้อนดังเดิม
สงบเย็นภายในใจ  เพราะพ่อได้พบทางสว่างของชีวิตใหม่แล้ว จึงปรารถนาให้ลูกรู้ได้สัมผัส
อาการดังนี้ ตลอดไป
                                           ***
จาก...พ่อของลูก ๆ 

วังวนคนโลกีย์

อยากได้นั่น อยากได้นี่ ไม่มีหยุด
ไม่มีสุด สิ่งอยาก มากเหลือหลาย
ได้แล้ว อยากอีก จนวันตาย
ผลสุดท้าย ได้สุข หรือทุกข์กัน
วังวน วนไป ไกลสิ้นสุด
ไม่รู้จุด หมายชีวิต จิตแปรผัน
หยุดอยาก ฝึกจิตรู้ ดูทุกวัน
วังวนนั้น หมดจบ พบทางเย็น

ปากร้าย ทำลายรัก

เรายังฝังใจที่เราดีต่อกันแม้ช่วงเวลาสั้นๆ
เราซึ้งซึมลึก สุดบรรยาย
ตอนนี้...
เราไม่มีโอกาสบอกเธอ
แต่เราพลั้งปาก...(ร้าย)ของฉันใส่เธอชนิดที่ ฉันเองยังทนฟัง"ปากร้าย"ของฉันยังไม่ได้เลย
ประสาอะไรกับเธอ
เรารู้ซึ้งแล้วว่า...
อารมณ์ร้ายของเราเพียงชั่วขณะมันได้ทำลายมิตรภาพ มิตรสัมพันธ์ของเราทั้งสองอยางโหดร้าย
จนบัดนี้...
เราไม่รู้จะเรียก"ใจ"ของเธอกลับมาให้เหมือนเดิมได้อย่างไร
จะให้เธอรู้ตรงนี้ไว้ว่า...
เราจะคุมสติไม่ให้"ปากร้าย"ของเราออกมาอาละวาดตามอารมณ์ชั่ววูบ อีกต่อไป
ไม่ว่ากับใครๆ แม้สักครั้งเดียว
มันคุ้มค่า เมื่อเราเสียเธอไป
แต่เราได้ชีวิตใหม่กลับมา
ชีวิตใหม่ที่มี"สติ"เสมอๆ
รู้ทันอารมณ์ร้ายของตนเองได้ทันที่มันจะออกมาอาละวาด
จนเรามีความสงบเบิกบานและเยือกเย็นอยู่ภายในได้
คือชีวิตใหม่ของเรา

ให้พรศิษย์

ขอศิษย์รัก        ที่จบจาก                   ฝากเอาไว้      

สิ่งหนึ่งไซร้       จากเรียนดี                 มีให้เห็น

ซื่อสัตย์            มีกตัญญู                  จะอยู่เย็น       

ให้ศิษย์เป็น        คนทำดี                   มีปัญญา

                  ฝากสังวรณ์        เรื่องชั่ว    ไม่มั่วใกล้       

                  เพื่อนจัญไร        ชวนเจ้า    เข้าคลุกหา

                  ห่างพวกนี้          ให้ชีวี      มีราคา         

                  ขอบอกว่า          หลงเพื่อนผิด  ชีวิตตรม

เพื่อนดี          จะบอกเจ้า                 ให้รู้คิด 

ช่วยสะกิด        ดึงเจ้าออก               บอกทางขม

ไม่ตามใจ        แม้เจ้า                     เข้าโคลนตม    

ใจเจ้าจม         สิ่งไม่ดี                    เพื่อนดีดึง

ขอบอกเจ้า      จบไปแล้ว              คลาดแคล้วทุกข์         

เรียนรู้สุข         หยุดความอยาก       แม้ยากถึง

รู้สึกตัว            รู้หยุดอยาก            ฝากจิตตรึง     

มีสติพึง           คอยเตือนตน          ได้พ้นอบาย

                       *******meesatidee-2-2-55

หลุดโลก ...หลุดวังวน (คนโลกีย์)

        

อยากได้นั่น     อยากได้นี่       ไม่มีหยุด

ไม่มีสุด           สิ่งที่อยาก       มากเหลือหลาย

ได้มาแล้ว        อยากได้อีก     จนวันตาย

ผลสุดท้าย       ได้ความสุข      หรือทุกข์กัน

เป็นวังวน        วนไป             ไร้สิ้นสุด

ไม่รู้จุด            นำชีวิต          จิตแปรผัน

หยุดความอยาก ฝึกจิตรู้         ดูทุกวัน

วังวนนั้น          หมดจบ         พบทางเย็น

                 ************meesatidee-2-2-55

รัก.. แล้ทำไง ?

ข้อคิดวันนี้.....รัก... แล้ทำไง ? 

ฝึกใจ             รักใคร            ให้ได้ก่อน

อย่าวิงวอน      คนอื่น            มาหลงไหล

ไม่หวังเขา       เราทำดี           มีอภัย

เกื้อกูลไป        แล้วทำจิต        คิดดีดี

รักใคร            รักเขา            เท่ากล่าวนี้

ไม่หวังที่          ให้เขามา        พาจู๋จี๋

รักแท้               ให้อิสระ            เอื้อสิ่งดี

ไม่หน่วงมี        รึงรัด                ผูกมัดกัน

*******Meeesatidee

รัก กับ หลง

ข้อคิดวันนี้.....รัก  กับ  หลง

รู้รัก               รักให้รู้           ดูว่ารัก

ให้ประจักษ์      ใจจิต             คิดไฉน

รักหรือหลง     แยกให้ออก      บอกจากใจ

รักคือ”ให้”      ใกล้เมตตา      พาเยือกเย็น

รักเป็นหลง     ดูรู้จิต             ติดยึดมั่น

ยากแบ่งปัน     ร้อนจิต           มิตรเคืองเข็ญ

รักเกื้อดี         รักให้นี้           ดีรักเป็น         

หลงลำเค็ญ      หยุดยั้งคิด      จิตทรุดโทรม

         *******Meeesatidee

ธรรมดา ๆ ที่ใจได้ผลแล้ว

ธรรมดา ๆ  ที่ใจได้ผลแล้ว  .....

1.  ใจอ่อนโยน

2. ใจมีเมตตา โชยออกมาภายในหัวใจจริง ๆ

3.  ใจเบาๆ สบายใจ  และมีความสุขอยู่ภายใน

4.  สงบเยือกเย็น ทั้ง ๆ ที่อยู่ในท่ามกลางอึกกะทึกใด ๆ ก็ตาม

5.  ปัญหาสารพัดรุมเร้า  ใจของเราก็ยังสงบเยือกเย็น แบบ"ธรรมดาๆ"

     ไม่อยากเถียง  แต่ขอหยุดและ สงบเย็น  มากกว่าที่จะพูดๆๆๆฯลฯ เพื่อให้ “สะใจ” ตนหรือเขา

     ทั้งหมดนี้ จะเกิดขึ้นเองเมื่อ จิตของเราได้ มี เป็น จริง

    ดังนั้น เราต้องตรึกนึกน้อมใจอยู่กับ"กายและใจ"ของเราเสมอๆ จนเป็น"อาจิณ"ปัจจุบัน เป็นส่วนหนึ่ง   (ส่วน   ใหญ่ของชีวิตประจำวัน นั่นเอง  วาง"ตัวความรู้"ที่เกิดจาก"ความคิด" เอาไว้ก่อนแล้วให้เปลี่ยนมาเป็น..เอา"ความรู้สึก"เป็นสรณะทุกการ  เคลื่อนไหวของกายและจิต ให้อยู่ปัจจุบันมากที่สุด

   ในที่สุด.....ใจของเราจะเป็น..."ธรรมดาๆๆๆ"

สำรวมจิต...คิดพูดทำ

ศีลต่างพร้อย  น้อยนิด      พินิจด้วย

จิตจะซวย     ซ้ำซ้อน        ก้อนมหา

ซ่อนน้อยนิด  คิดตื้นไป      ใช่ธรรมดา

ช่างมันนา      ด้วยนึกว่า    ไม่เป็นไร

ยิ่งวาจา        ปกปิด           จิตทำอยู่

วันหนึ่งรู้       มันใหญ่มาก   ยากผลักไส

จิตวิบาก     ยากภาวนา   พาขุ่นใจ

พึงฝากให้     สำรวมจิต    คิดวาจา

รู้ปัจจุบัน...ทันคิดปรุง

สำนึกดี        มีไว้            ให้ใจรู้

ใจตามดู       ภาวะเกิด      ภายในหนา

รู้เท่าทัน       รู้คลื่อนไหว    มากเวลา

ปัจจุบันมา   อยู่กับจิต      รู้คิดปรุง

อ่านหนังสือสื่อถึง...จิต

อ่านความ   ตามภาษา   ไม่พาคิด

อ่านดูจิต   ปรุงอยู่         รู้เถิดหนา

พองพอง   ฟุบอยู่         ดูเข้ามา

รู้เวลา      ปัจจุบัน        ทันตามปรุง

แนะ...ฝึกสติ

กายขยับเขยื้อน   เคลื่อนไป  ให้ใจรู้

ใจระลึกดู            อาการจิต   ความคิดหนอ

เพียงรู้               อยู่กายใจ   แค่นั้นพอ

สติก่อ               เกิดอยู่        คู่ชีวิน ...."

ไปสู่ดิน

ข้อคิดวันนี้                    สู่ดิน
                        *****

ไปสู่ดิน          ของทุกคน       ไม่พ้นหรอก

จึงขอบอก        เพื่อนชีวิต        มิตรทั้งหลาย

วันหนึ่ง            แน่แท้            ไม่แก่ก็ตาย

เราทั้งหลาย     กายหมดอยู่     ไป”สู่ดิน”

ไม่ได้แช่ง        แกล้งกลอน      วอนให้คิด

ฝึกดวงจิต        ระลึกรู้             อยู่ด้วยศีล

ภาวนาดี          มีสติ                เป็นอาจิณ

กาย"สู่ดิน"      จิตยังอยู่           มิรู้นาน

       .................Meesatidee.....24-01-55

หยุดเพื่อคิด.....ก่อนพูดเสมอ ๆ

...ไม่ต้องพูดทุกครั้ง(ทุกสิ่ง)ที่เราคิด  
 แต่ให้คิด (พิจารณา)ก่อนทุกสิ่งที่จะพูด

เราจะพูดตามสมควรที่ควรพูดเราจะไม่พูดเพราะความเชยชิน หรือเพราะ"มัน"ใน
อารมณ์เพื่อให้มัน"สะใจ"คนพูด

....ทำได้ต้องอ่านดูรู้จิตตนเองบ่อย ๆ 

เตือนตนเองเสมอ ๆ

ทำ (ประโยชน์) แล้ววาง(ที่ใจ)

ดีกว่า วาง(เฉยๆ) แต่ไม่ทำอะไร

               ***

แม่วัว คอยชำเลืองลูกน้อยขณะเล็มหญ้า ไป ฉันใด

เราคอยเรียนรู้ดูจิต รู้(ทัน)ความคิด(ตน) ตลอดเวลา ฉันนั้น

"ตลอดเวลา ตลอดเวลา ตลอดเวลา ตลอดเวลา" เท่าที่จะทำได้มากที่สุด

นี้แล...เป็นการฝึกสติที่ได้ผลดีนัก

                   *****

ดีแต่พูด กับ พูดแต่ดี ๆ

ต่างกันมากนัก

ก่อนพูด พึงระวัง

อาหารเป็น"หนึ่ง"ในโลก

สัตบุรุษสอนเราว่า....

 อาหารเป็น"หนึ่ง"ในโลก

เวลากินอาหาร เป็นเวลาปฏิบัติธรรมได้อย่างดี

อ่านรู้ ดูจิต เกิด"อร่อย ชอบ ไม่ชอบ "

ดูอาการปรุงแต่งนั้น ๆ

ล้างอาการนั้น ๆ ที่ปรากฏ เสมอ ๆ ขณะ"กิน"

จนรู้สึก "เฉย ๆ" กับ "อาการ" ที่กระทบนั้น

รสชาดที่ติดอยู่จะจาง คลาย จนพบสงบ เยือกเย็น

ไม่ดิ้นรน อีกต่อไป ในเรื่อง "อาหาร"

อาหารเป็นทางหนึ่ง ของการ"เกิดใหม่"  เกิด"จิต" ใหม่ที่ต่างจากเดิม

พ้นทุกข์ ได้ตามจริงของตน

ช่วงฝึก ช่วงฝืน จะทุกข์ ทรมาน แต่พอทำได้แล้ว จะมีสุข เพราะพ้นการ"เสพ" รส จึงไม่กังวลใด ๆ อีก

ต้องอยู่คนเดียวให้ได้นะ

....ในที่สุดแล้ว

เราทุกคนต้องอยู่กับตนเอง และอยู่คนเดียว

ยามสนุก อาจจะมีหลายคนร่วมสุขด้วย

แต่ยามที่ทุกข์ ทรมาน แสนสาหัส

เราได้รับคนเดียว เราเจ็บ ทรมาน คนเดียวจริง ๆ

**ทุกวินาทีชองชีวิต ฝึก วาง"จิต"ของเราเสมอ ๆ

ให้อิสระ ไม่ต้องพึ่งสิ่งใด ๆ เราก็พบความสุขภายในได้ 

ติดยึด - ยึดแล้ว ติด

จิตที่ "ติดยึดอะไร ก็ทุกข์เพราะอันนั้น "   อย่างแน่นอน

ติด(ยึด)มาก ก็ทุกข์มาก ติดยึดน้อยก็ทุกข์น้อย

ไม่ติด ไม่ยึด ใด ๆ หลุดพ้นนั้น ๆ จิตมีอิสระ ร่าเริง เบิกบานภายในใจของตน

หมั่นสำรวจตรวจสอบ อาการภายในใจ เสมอ ๆ 

"ทุก ๆ ขณะจิต ที่ยังติด(ยึด)อะไร

ปล่อย และวางสิ่งนั้น ๆให้จางคลาย ลด และ ละ เลิก ได้

จิตปรากฏเป็น "อาการ "เฉย ๆ (อุเบกขา)   กับสิ่งติดยึดนั้น

รู้ได้ด้วยตนเอง

เป็น "รู้สึก" ไม่ใช่ "รู้อ่าน" 

ชีวิต เป็น ละคร

ชีวิต เป็น ละคร

ต่างก็เล่นกันไปตามบทบาทที่ถูกกำหนด(ตามหน้าที่)

ไม่หลงติด ไม่หลงยึดกับ บทที่เล่นนั้น

บทเล่นผ่านไปแล้ว   เรารีบกลับสู่เป็น "ปกติ"  ของ"คนธรรมดา ๆ

ต้องมี  แก่ เจ็บ และตายในที่สุด

นี่คือ...ของจริงแท้ พึง "ระลึกอยู่เสมอ ๆ"

โชคดี-โชคร้าย&เคราะห์ดี เคราะห์ร้าย

"โชคดี-โชคร้าย​& เคราะห์ดี-เคราะห์ร้าย" ต่างกันอย่างไร?

1) ถ้าคาดการณ์ไว้ว่า จะไปได้รับผลเป็นสิ่งดี ๆ แล้วได้ผลดีตามคาด นั้น เรียกว่า "โชคดี" แต่หากได้รับสิ่งไม่ดีนัก เรียกว่า "โชคร้าย"

2) ถ้าคาดการณ์ไว้ว่า จะไปได้รับผลเป็นสิ่งร้าย ๆ แล้วได้ผลร้ายน้อยกว่าที่คาดเอา​ไว้ เรียกว่า"เคราะห์ดี" แต่ได้รับผลเลวร้ายมากกว่าที่คาดเอาไว้
เรียกว่า "เคราะห์ร้าย"

....หรือคนอื่น ๆ จะเห็นอย่างไร

รักและคิดถึง...

## ขอบอก      ออกมา     ว่าคิดถึง

น้ำใจหนึ่ง       น่ารัก        เป็นนักหนา

ยามแย้มยิ้ม     มีสุข        ชื่นอุรา

มองนัยน์ตา      หวานรื่น    ชื่นหทัย

                    *******

  รักใด    ไหนจะเท่า    รักของเรา    รักเมตตา

 เกื้อกูล   กันไปมา       สละให้       ด้วยใจเต็ม

                                       ###

 รักไม่ใช่          โซ่ตรวน       คอยกวนจิต

 เป็นอย่างมิตร   เช่นโซ่ทอง    คล้องใจห​นา

 อบอุ่น              สุขใจ          สบายอุรา

 อยากพบหน้า   อยากมีอยู่     คู่ชีวิน  

                    **** 

อากาศเปลี่ยน...

ข้อคิดวันนี้...12-01-55

อากาศเปลี่ยน     เวียนวน       คนเรียนรู้

ทุกสิ่งอยู่           เปลี่ยนไป     ใจคิดหลาย

ไม่ยึดติด           ผูกพัน          พลันผ่อนคลาย

จิตสบาย           ใจรับรู้           ดูเปลี่ยนแปลง

                    ####