วันจันทร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ลูกรักของพ่อ

ลูกรักของพ่อ 
โดย Meesatidee Meesookmag เมื่อ 9 มกราคม 2012 เวลา 15:23 น.(Re-5/12/55-06.06 น)
                          ************
ก่อนลูกเล็ก ๆ จะวิ่งวนเวียนไปมาอยู่ใกล้พ่อ
ลูกได้ซึมซับจิตร้าย ๆ จากพ่อไปสารพัด
ทั้งตะหวาด เกรี้ยวกราด ดุดัน
พ่อแสดงความเป็นเผด็จการ  ทั้งสารพัดที่ลูกได้รับรู้

ตอนนั้น...พ่อไม่เคยรู้เลยว่า นั่นคือ...นรกของพ่อ
แต่กลับคิดว่า...พ่อเก่ง และคือผู้นำของลูก
หารู้ไม่ว่า...นำลูกไปสู่นรกทางจิต

แล้วต่อ ๆ มา ลูกก็ทำท่าทางอะไร ๆ ให้พ่อเห็น ทั้งโมโห ฉุนเฉียว เอาแต่ใจ และหงุดหงิดง่ายเมื่อไม่สบอารมณ์

นั่นและคือสิ่งที่ลูกรับมาโดยไม่รู้ตัว ซึ่งมาจากต้นแบบของพ่อที่ผิด ๆ ในอดีต และลูกยังนึกไม่ออกหรอกว่า..
อาการนั้นคือ อาการนรกของจิตของเรา


วันนี้...พ่อพบทางสว่างจากครูบาอาจารย์ทางจิตที่พ่อเสาะแสวงหามาชั่วชีวิต ทำให้พ่อรู้ว่า...
ตลอดเวลาช่วงผ่านมานั้น พ่อทำผิดมาตลอด แต่หารู้ไม่....พ่อนึกว่าพ่อเก่ง

เดี๋ยวนี้เห็นว่า จิตที่สงบเยือกเย็น  ใจที่ยอมรับฟังคนอื่น  ใจที่มีเมตตา และอภัยให้กับทุกชีวิต ที่เราเกี่ยวข้อง ทั้งเกื้อกูลกัน และไม่ยึดติดสมมุติใด ๆ  ช่างมัน ปล่อยไป เรา ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ ก็แค่นั้น ไม่ต้องไปอยากได้ อยากมี อยากเป็น อะไร เหมือนเก่าก่อน  พอวางตรงนี้ได้ มันก็เบา ๆอย่างที่สุดจะบรรยาย   ผลจะอย่างไร ก็วางไว้ ให้ใจเป็นกลาง  อยู่เหนือชอบและไม่ชอบ  ไม่ต้องให้ เป็นตามใจของเราหรอก เพราะไม่มีอะไรๆ จะคงทนเที่ยงแท้เลย
นี่คือสิ่งที่พ่อจะบอก
 
อารมณ์ที่เราได้รับ มันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่คงอยู่กับเราได้นานหรอก
มันไม่มีสาระที่จะไปเหน็ดเหนื่อยกับการที่จะยึด จะหวงเอาไว้ ปล่อยอารมณ์เหล่านั้น ให้เพียงรู้....วางใจของเราให้เป็นกลาง  หรือ เฉย ๆ กับทุกสิ่ง

ความสงบภายใน มันปรากฏกับจิตของพ่อ    
พ่อพบทางสว่างในดวงจิตที่มีความสุขได้ตลอดเวลา  
 พ่อปรารถนาจะให้ลูกสะสมจิตแบบนี้บ้าง...
แต่พ่อไม่มีโอกาสได้บอก ได้ชี้แนะ  แม้กระทั่งได้ให้ลูกได้รับสัมผัสไออุ่นที่จะได้อยู่ใกล้ ๆ พ่อ
เพราะ...ลูกได้โดใหญ่เป็นผู้ใหญ่ ๆ มากขึ้น  จึงไกลไปจากพ่อ  ไปตามทางของตน ๆ ที่สะสมกรรม
ของแต่ละคน ๆ เอาไว้
ทางนั้น...ลูกสะสมอะไร ๆ มาสารพัด รวมทั้งสะสมนรกของจิตพ่อมาด้วยในอดีต  
พ่อไม่แน่ใจ..ไม่รู้ว่าลูกจะแยกแยะและคัดกรอง เลือก ได้สักเพียงใด ซึ่งต้องอาศัย กัลญาณมิตรแท้ ๆ และหาได้ไม่ง่ายนักในโลกปัจจุบัน

เสียดายเวลา
เสียดายโอกาสจริง ๆ
ที่พ่อหลงโลกมาเสียนานอยู่กับนรกโดยที่ไม่รู้
พ่อจะรอวันให้ลูกได้รู้จัก ได้มาพบพ่อคนใหม่ ที่ไม่ได้เร่าร้อนดังเดิม
สงบเย็นภายในใจ  เพราะพ่อได้พบทางสว่างของชีวิตใหม่แล้ว จึงปรารถนาให้ลูกรู้ได้สัมผัส
อาการดังนี้ ตลอดไป
                                           ***
จาก...พ่อของลูก ๆ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น